беспрынцыпо́вы, .

Які не мае ніякіх прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў.

  • Б. чалавек.

|| наз. беспрынцыповасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)