беспрычынны прыметнік
Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.
- Б. смех.
|| назоўнік: беспрычыннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
беспрычынны прыметнік
Які не мае ніякай прычыны; беспадстаўны.
|| назоўнік: беспрычыннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)