беспрабу́дны, ​.

  1. Пра сон: моцны, працяглы.

    • Спаць беспрабудна (прысл.).
  2. перан. Пра п’яніц, п’янства: нястрымны, непрабудны.

    • Б. п’яніца.

|| наз. беспрабуднасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)