Verbum

беглы

прыметнік

1. Які ўратаваўся ўцёкамі (гістарычнае).

   • Б. селянін.
   • Прытуліць беглага (у знач. назоўнік)

2. Не вельмі ўважлівы, павярхоўны, хуткі, дастаткова свабодны.

   • Б. позірк.
   • Беглае чытанне.
   • Беглыя галосныя (спецыяльны тэрмін) — галосныя гукі о і е, якія ёсць у адных формах слова і знікаюць у другіх (напр. сон — сну).

|| назоўнік: бегласць.