беглы

прыметнік

  1. Які ўратаваўся ўцёкамі (гістарычнае).

    • Б. селянін.
    • Прытуліць беглага (у знач. назоўнік)

  2. Не вельмі ўважлівы, павярхоўны, хуткі, дастаткова свабодны.

    • Б. позірк.
    • Беглае чытанне.
    • Беглыя галосныя (спецыяльны тэрмін) — галосныя гукі о і е, якія ёсць у адных формах слова і знікаюць у другіх (напр. сон — сну).

|| назоўнік: бегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)