бегчы дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Хутка рухацца, перамяшчацца, рэзка адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі.

    • Б. па вуліцы.
    • Б. трушком.
  2. пераноснае значэнне: Імкліва перамяшчацца ў якім-н. напрамку, несупынна цячы патокам.

    • Кроў бяжыць па жылах.
  3. пераноснае значэнне: Праходзіць, працякаць (пра час, жыццё).

    • Бягуць гады.
  4. Ратавацца ўцёкамі.

    • Б. з полону.
  5. Пашырацца, даносіцца, далятаць, распаўсюджвацца (пра чуткі, звесткі).

    • Добрая вестка ляжыць, а дрэнная па дарозе бяжыць (прыказка).
    • Бегма (бягом) бегчы (размоўнае) — вельмі спяшацца; не ісці, а бегчы.
    • Бегчы без аглядкі (размоўнае) — вельмі хутка бегчы.
    • Бегчы (ісці) куды вочы гладзяць (размоўнае) — без пэўнага кірунку, не выбіраючы шляху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)