Verbum

бі́цца, ✂; незак.

1. Наносіць пабоі, распачынаць бойку.

   • Хлапчукі б’юцца.

2. Весці бой, змагацца.

   • Б. з ворагам.

3. Ударацца аб што-н., у што-н.

   • Б. галавой аб сцяну.

4. Калаціцца, кідацца.

   • Б. ў знямозе.

5. без дап. Пульсаваць (пра сэрца, кроў).

   • Сэрца б’ецца.

6. перан., над чым, з кім-чым і без дапаўнення: Прыкладаць намаганні для дасягнення чаго-н.

   • Б. над рашэннем задачы.

7. Разбівацца (пра шкло, пасуду).

   • Крышталь б’ецца.

◊

• Біцца аб заклад (разм.) — ісці ў заклад з кім-н. на грошы або на што-н. іншае.

• Біцца як рыба аб лёд (разм.) — гараваць, жыць у цяжкіх умовах.

|| зак. пабіцца, ✂.

|| наз. біццё, ✂ і бой, ✂.