бязво́блачны, ✂.

  1. Без воблакаў, ясны.

    • Бязвоблачнае неба.
    • Б. дзень.

  2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы.

    • Бязвоблачнае дзяцінства.

|| наз. бязвоблачнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)