бядота назоўнік | жаночы род | размоўнае
-
Гора, бяда, бедства.
-
Матэрыяльныя нястачы, беднасць.
- Жыў ён у бясконцай бядоце.
|| прыметнік: бядотны.
- Бядотнае становішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)