бядня́к, ✂, м.

  1. Незаможны, бедны чалавек.

  2. Бедны селянін, якога ў мінулым эксплуатавалі багачы.

|| ж. бяднячка, ✂.

|| прым. бядняцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)