бяда́к, , м. (разм.).

Бяздольны, няшчасны, гаротны.

|| ж. бядачка, .

|| прым. бядацкі, .

  • Год цяжкі, бядацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)