бяда назоўнік | жаночы род

  1. Няшчасце, гора.

    • Дапамагчы ў бядзе.
    • Беды цярпець — каменное сэрца мець (прыказка).
    • Б. па бядзе, як па нітцы ідзе (прыказка).
  2. Нястача, галеча.

    • У хаце — б.
  3. у знач. выказніка: Дрэнна; непрыемнасць.

    • Б. мне з ім.

Фразеалагізмы:

  • Бяда вялікая (размоўнае) — не мае значэння, няважна.
  • Бядой латаны (размоўнае) — вельмі бедны.
  • Далей ад бяды (размоўнае) — пра нежаданне ўвязвацца ў непрыемную псторыю.
  • Такой бяды; толькі (той) бяды (размоўнае) — не мае значэння; ну дык што ж!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)