барыто́н, ✂, м.

  1. Мужчынскі голас, сярэдні паміж басам і тэнарам, а таксама спявак з такім голасам.

  2. Духавы або струнны музычны інструмент сярэдняга рэгістра і тэмбру.

|| прым. барытонавы, ✂ і барытонны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)