баро́дка, ✂, м.

  1. гл. барада.

  2. Выступ у якой-н. прыладзе (ключы, касе, хамуце і пад.).

    • Б. ключа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)