бара́нчык, 
- 
		гл. баран.
- 
		толькі мн. Невялікія пеністыя хвалі на вадзе, а таксама невялікія перыста-кучавыя воблакі.
- 
		Гайка з двума вушкамі для закручвання рукамі. 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бара́нчык, 
толькі 
Гайка з двума вушкамі для закручвання рукамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)