баран2 назоўнік | мужчынскі род

  1. Жвачная млекакормячая жывёліна з густой воўнай і выгаутымі рагамі; самец авечкі.

    • Горны б.
  2. (таксама перан: пра тупога, някемлівага чалавека; лаянкавае).

    • Уперціся як баран (размоўнае неадабральнае) — пра ўпартага чалавека.
    • Як баран на новыя вароты (глядзець) (размоўнае) — глядзець на што-н. разіублена, нічога не разумеючы.

|| памяншальна-ласкальная форма: баранчык.

|| прыметнік: барановы.

  • Б. лой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)