Verbum

баран

назоўнік | мужчынскі род

1. Жвачная млекакормячая жывёліна з густой воўнай і выгаутымі рагамі; самец авечкі.

   • Горны б.

2. (таксама перан: пра тупога, някемлівага чалавека; лаянкавае).

   • Уперціся як баран (размоўнае неадабральнае) — пра ўпартага чалавека.
   • Як баран на новыя вароты (глядзець) (размоўнае) — глядзець на што-н. разіублена, нічога не разумеючы.

|| памяншальна-ласкальная форма: баранчык.

|| прыметнік: барановы.

• Б. лой.