барада назоўнік | жаночы род
-
Пярэдняя частка ніжняй сківіцы.
- Ударыўся барадой аб стол.
-
Валасяное покрыва ніжняй часты твару ў мужчын.
- Адпусціць бараду.
-
пераноснае значэнне: Пра чалавека, які носіць бараду (размоўнае).
- Даеайце выберам старшынёй бараду.
-
У некаторых жывёл: пучок валасоў, пер’я або мясістыя адросткі пад пярэдняй часткай галавы.
- Казліная б.
-
Касмыль недапрадзенай кудзелі, воўны.
- Б. кудзелі.
-
Невялікі кусцік жыта, каля якога спраўляюць дажынкі.
-
Дзіравая барада (размоўнае жартаўлівае) — пра таго, хго есць і абліваецца стравай.
|| памяншальная форма: бародка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)