барахлі́ць, ; незак. (разм.).

Працаваць дрэнна, з перабоямі (пра маторы, механізмы і інш.).

  • Тэлевізар барахліць.
  • Сэрца барахліць. (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)