барабан назоўнік | мужчынскі род

  1. Ударны мембранны музычны інструмент у выглядзе шырокага цыліндра, верх і ніз якога абцягнуты скурай.

    • Біць у б.
  2. У розных машынах і механізмах — рухомая частка, якая мае форму цыліндра.

    • Падаваць снапы ў б.
  3. Цыліндрычная частка будынка, якая падтрымлівае купал (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: барабанны.

Барабанная перапонка — перапонка, якая адпзяляе знешні слыхавы праход ад сярэдняга вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)