банкрут назоўнік | мужчынскі род
-
Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.
-
пераноснае значэнне: Той, хто пацярпеў поўную няўдачу, крах у ажыццяўленні чаго-н.
- Моральны б.
|| прыметнік: банкруцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)