бальшу́н, , м. (разм.).

Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і, наогул большы па ўзросту.

  • Ты ж б., а малога крыўдзіш.

|| ж. бальшуха, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)