балота назоўнік | ніякі род
-
Нізкае багністае месца са стаялай вадой.
- Куп’істае б.
- Вада аддае балотам.
-
толькі Вялікая гразь на вуліцы, у двары (размоўнае).
-
толькі, пераноснае значэнне: Усё, што характарызуецца застоем, бяздзейнасцю, маральным падзеннем.
|| памяншальная форма: балотца.
|| прыметнік: балотны.
- Болотная расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)