балота

назоўнік | ніякі род

  1. Нізкае багністае месца са стаялай вадой.

    • Куп’істае б.
    • Вада аддае балотам.

  2. толькі Вялікая гразь на вуліцы, у двары (размоўнае).

  3. толькі, пераноснае значэнне: Усё, што характарызуецца застоем, бяздзейнасцю, маральным падзеннем.

|| памяншальная форма: балотца.

|| прыметнік: балотны.

  • Болотная расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)