бало́н, , м.

  1. Спецыяльны сасуд для вадкасцей ці газаў.

    • Газавы б.
  2. Гумавая аўтамабільная або інш. камера, якая напаўняецца паветрам.

    • Залатаны б.
  3. Абалонка аэрастата, дырыжабля, якая напаўняецца газам (спец.).

|| памянш. балончык, .

|| прым. балонны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)