балю́чы, ✂.

  1. Пашкоджаны хваробай, раненнем.

    • Балючая нага.

  2. Які выклікае адчуванне фізічнага болю.

    • Б. ўкол.

  3. перан. Які прычыняе душэўныя хваляванні; найбольш хвалюючы.

    • Балючае пытанне.

|| наз. балючасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)