балбата́ць, ✂; незак.

  1. Гаварыць несупынна, невыразна, а таксама займацца пустымі размовамі (разм.).

    • Б. лягчэй, чым рабіць.

  2. Булькаць — пра ваду, што бяжыць або кіпіць.

|| аднакр. балбатнуць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)