балансава́ць, ✂;
-
Захоўваць пры няўстойлівым становішчы раўнавагу пры дапамозе рухаў цела.
- Б. на канаце.
-
Падводзіць баланс (у 2
знач. іспец. ). -
Прыводзіць у адпаведныя суадносіны ўзаемазвязаныя часткі чаго
-н. (спец. ). -
Ураўнаважваць вярчальныя дэталі машын; механізмаў.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)