бала́нс2, , м.

  1. зб. Ачышчаныя ад кары бярвёны аднолькавай даўжыні, якія ідуць на выраб цэлюлозы (спецыяльны тэрмін).

    • Адвесці б. на ваганетцы ў цэх.
  2. На чыгунцы — перакідная прылада для перацягвання рэек.

    • Перакінуць б.

|| прым. балансавы, .

  • Балансавая драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)