балала́йка, ✂, ж.

Народны трохструнны музычны інструмент з корпусам трохвугольнай формы.

|| прым. балалаечны, ✂.

  • Б. аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)