балабо́н, , м. (разм.).

  1. Кругленькі званочак у выглядзе шарыка.

  2. перан. Балбатун, пустаслоў.

|| ж. балабонка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)