бае́ц, , м.

  1. Удзельнік баёў; воін.

    • Бясстрашны б.
  2. Радавы ваеннаслужачы, салдат.

    • Б. нацыянальнай арміі.

|| прым. байцоўскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)