баязлі́вы, ​.

Які ўсяго баіцца, нясмелы, палахлівы.

  • Б. чалавек.
  • Б. позірк.

|| наз. баязлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)