бадзяга2 назоўнік | мужчынскі і жаночы род
Бяздомны, без пэўнага занятку чалавек, які ўвесь час блукае, бадзяецца дзе-н.
- Хадзіць бадзягай па свеце.
|| прыметнік: бадзяжніцкі і бадзяжны.
- Бадзяжніцкае жыццё.
- Бадзяжны люд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)