бада́цца, ; незак.

  1. Мець звычку бадаць, быць бадлівым.

    • Асцярожна, гэта карова бадаецца.
  2. Бадаць каго-н. або адзін аднаго.

    • На лузе бадаліся бычкі.

  • Бадай ці не... — падобна на тое, што.

  • Бадай што

    1. (пабочн. сл.) — магчыма што, відаць што.

      • Б. што, я з вамі згодзен;

    2. амаль, амаль што.

      • Мы ўжо праехалі б. што паўдарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)