бац гукапераймальнае

  1. гукапераймальнае: Ужыв. як гукаперайманне для абазначэння рэзкага адрывістага гуку (размоўнае).

  2. у знач. выказніка: Ужыв. для перадачы нечаканасці, раптоўнасці дзеяння.

    • Б. яго па спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)