ажы́ць, ; зак.

  1. Стаць зноў жывым, уваскрэснуць, аджыць.

    • Нябожчык не ажыве.
  2. перан. Стаць поўным сіл, праявіцца ў ранейшай сіле.

    • Пасля зімы прырода ажыла.
    • Успаміны зноў ажылі.

|| незак. ажываць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)