аж, часц.

  1. часц. Ужыв. як узмацненне ў знач. нават.

    • Аж крыкнуў ад радасці.
  2. часц. Падкрэслівае інтэнсіўнасць далейшай часткі паведамлення.

    • Дайшоў аж да самога міністэрства.
  3. злуч. уступальны. Выражае выніковыя адносіны і ўзмацняе іх; так, што нават.

    • Машыны так гулі, аж вокны звінелі.

  • Аж чорна — вельмі многа.

  • Ягад у лесе аж чорна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)