Verbum

аж, часц.

1. часц. Ужыв. як узмацненне ў знач. нават.

   • Аж крыкнуў ад радасці.

2. часц. Падкрэслівае інтэнсіўнасць далейшай часткі паведамлення.

   • Дайшоў аж да самога міністэрства.

3. злуч. уступальны. Выражае выніковыя адносіны і ўзмацняе іх; так, што нават.

   • Машыны так гулі, аж вокны звінелі.

◊

• Аж чорна — вельмі многа.

• Ягад у лесе аж чорна.