азалаці́ць, ✂; зак. (разм.).

  1. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.

    • Восень азалаціла лес.

  2. Шчодра абдарыць, абагаціць.

    • Лён азалаціў калгас і калгаснікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)