азада́чаны, .

Які знаходзіцца ў замяшанні, разгубленасці, які выражае здзіўленне.

  • А. выгляд твару.

|| наз. азадачанасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)