акно́, , н.

  1. Праём у сцяне будынка для святла і паветра, а таксама рама са шклом, якая закрывае гэты праём.

    • Дом на шэсць акон.
  2. перан. Адтуліна, прасвет у чым-н., выхад, доступ да чаго-н.

    • А. паміж дамамі.
    • А. ў балоце (астатак вадаёма ў выглядзе адкрытага паглыблення).
    • А. ў шырокі свет.

|| памянш. акенца, і аконца, .

|| прым. аконны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)