акава́ць, ; зак.

Абабіць металам.

  • А. скрыню жалезам.
  • А. бочку.

|| незак. акоўваць, .

|| наз. акоўванне, і акоўка, .

|| прым. аковачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)