акалаці́ць, ✂; зак.

  1. Абабіць калоцячы, абтрэсці.

    • А. грушы.

  2. Уручную абмалаціць, абабіць (снапы жыта).

    • А. жыта.

|| незак. акалочваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)