адурэнне

назоўнік | ніякі род | размоўнае

Стан, пры якім ад хвалявання, стомы дрэнна ўспрымаецца навакольнае.

  • Дайсці да поўнага адурэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)