адурэ́нне, ✂, н. (разм.).

Стан, пры якім ад хвалявання, стомы дрэнна ўспрымаецца навакольнае.

  • Дайсці да поўнага адурэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)