адурэ́лы, ✂ (разм.).

Які дайшоў да адурэння, які выражае адурэнне.

  • А. чалавек.
  • А. позірк.

|| наз. адурэласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)