Verbum

адурэць

дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Страціць здольнасць усведамляць што-н.

   • А. ад ператамлення.

2. Прыйсці ў стан адурэння ад розных пахаў.

   • Адурэла галава ад чаромхі.

|| незакончанае трыванне: дурэць.