адурэць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Страціць здольнасць усведамляць што-н.

    • А. ад ператамлення.

  2. Прыйсці ў стан адурэння ад розных пахаў.

    • Адурэла галава ад чаромхі.

|| незакончанае трыванне: дурэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)