адурэць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Страціць здольнасць усведамляць што-н.
- А. ад ператамлення.
-
Прыйсці ў стан адурэння ад розных пахаў.
- Адурэла галава ад чаромхі.
|| незакончанае трыванне: дурэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)