адубець дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
-
Змерзнуць на холадзе.
- Адубеў на марозе.
-
Стаць нягнуткім, страціць здольнасць варушыцца.
- Рукі адубелі.
-
Памерці.
- Можна а. у дарозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)