адтапі́ць, ✂; зак.

  1. Падаграваючы, прымусіць аддзяліцца, стварожыцца.

    • А. кіслае малако.

  2. Расплавіўшы, ператварыўшы ў вадкі стан, аддзяліць адно рэчыва ад другога.

    • А. усе прымесі з сала.

|| незак. адтопліваць, ✂ і адтапляць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)