адскочыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Скачком аддаліцца ад каго-, чаго-н.
- А. ад дзвярэй.
-
Стукнуўшыся аб што-н., адляцець.
- Мячык адскочыў ад сцяны.
-
Адбіцца, адляцець, адламацца (размоўнае).
- Адскочыла ручка ў збане.
-
Хутка адрасці (размоўнае).
- Пасля касьбы атава адскочыла.
-
Адлучыцца на кароткі час (размоўнае).
- А. у магазін на хвілінку.
|| незакончанае трыванне: адскокваць і адскакваць.
|| назоўнік: адскокванне, адскакванне і адскок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)