адсябяціна назоўнік | жаночы род | размоўнае | неадабральнае
Свае словы, устаўленыя ў чужы тэкст, які патрабуе дакладнай перадачы, а таксама дзеянні, учынкі, зробленыя самавольна.
- У выкананне песні ўнесці адсябяціну.
- Займацца адсябяцінай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)