адштурхну́ць, ✂; зак.

  1. Штуршком аддаліць, адапхнуць каго-, што-н.

  2. перан. Сваёй няўважлівасцю, халоднасцю і пад. аддаліць ад сябе каго-н.

    • Сваімі ўчынкамі а. знаёмых.

|| незак. адштурхваць, ✂ і адштурхоўваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)