Verbum

адпусці́ць, ✂; зак.

1. Дазволіць каму-н. пайсці, паехаць куды-н.

   • А. дзяцей дадому.
   • А. машыну.

2. Вызваліць, выпусціць.

   • А. затрыманых.
   • А. на волю птушку.

3. Аслабіць, зрабіць менш нацягнутым, заціснутым.

   • А. дзягу.
   • А. лейцы.

4. перан., каго-што, звычайна безас. Пра хваробу, боль і пад., стаць больш слабым, сціхнуць (разм.).

   • Так усё балела, але пад раніцу адпусціла.

5. Прадаць, выдаць пэўную колькасць чаго-н.

   • А. тавар.
   • А. прадукты.

6. Назначыць, выдзеліць для якой-н. мэты.

   • А. сродкі на будаўніцтва школы.

7. Адгадаваць валасы, пазногці і пад.

   • А. вусы.
   • А. бараду.

8. Сказаць нечакана (разм. жарт.).

   • А. вострае слоўца.
   • А. трапны жарт.

9. Зрабіць мякчэйшым, зменшыць гарт (металу; спец.).

   • А. сталь.

10. Дараваць (грэх, віну і пад.).

    • А. грахі.

|| незак. адпускаць, ✂.

|| наз. водпуск, ✂ і адпушчэнне, ✂.