адправадзіць

дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Прымусіць пайсці адкуль-н. і выправадзіць, прагнаць.

|| незакончанае трыванне: адправаджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)