адправа́дзіць, ✂; зак. (разм.).
Прымусіць пайсці адкуль-н. і выправадзіць, прагнаць.
|| незак. адправаджваць, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)